AĞIR AKIL
Aklımı kaybedecek oluyorum
alnından öpülmüş bir dua karşılıyor beni
yüzümdeki hurdahaş hüzünden tanı
geldiysen bunun için
arı bir üslupla selamlarım seni
kalbim durağan ekmeğim orda
dünden kalan
geldiysen bunun için
aklım almıyor aklım ağlıyor
yetimin ekmek kırıntısında kalan gözlerini
en güzel yemeğin ona kalmayan yanını
kurşun ağırlığında kalbin
yorgun yaşın kadar temiz çocuğum
gördük ve sağır olduk
okuyanların kutsalını inananların putlarını
yeni doğan sabahın sancısında
asil bir yemindir insana
nefesi ve nefsi.
müsvedde bir iklimden geçiyoruz
gayri safi yurt içi hâsıla kadar
etmiyor
ölen bebelerimiz
ve onca dalında sünen çiçeklerimiz