AĞIR AKIL

Aklımı kaybedecek oluyorum

alnından öpülmüş bir dua karşılıyor beni

yüzümdeki hurdahaş hüzünden tanı

geldiysen bunun için

arı bir üslupla selamlarım seni

kalbim durağan ekmeğim orda

dünden kalan

geldiysen bunun için

aklım almıyor aklım ağlıyor

yetimin ekmek kırıntısında kalan gözlerini

en güzel yemeğin ona kalmayan yanını

kurşun ağırlığında kalbin

yorgun yaşın kadar temiz çocuğum

gördük ve sağır olduk

okuyanların kutsalını inananların putlarını

yeni doğan sabahın sancısında

asil bir yemindir insana

nefesi ve nefsi.

müsvedde bir iklimden geçiyoruz

gayri safi yurt içi hâsıla kadar

etmiyor

ölen bebelerimiz

ve onca dalında sünen çiçeklerimiz